- ناله شبانه چیست؟
- ناله کردن شبانه (کاتاترنیا) چیست؟
- علائم ناله کردن شبانه
- علل ناله کردن شبانه
- عوامل خطر برای ناله کردن شبانه (کاتاترنیا)
- تشخیص ناله کردن شبانه (کاتاترنیا) چگونه صورت می گیرد؟
- پیشگیری از ناله کردن شبانه (کاتاترنیا)
- عوارض ناله کردن شبانه (کاتاترنیا)
- درمان های ناله کردن شبانه
- چه زمانی برای ناله های شبانه باید به پزشک مراجعه کنید؟
- نکاتی برای خواب بهتر برای شما و همسرتان
کاتاترنیا یا ناله شبانه یک اختلال تنفسی غیر معمول مرتبط با خواب است که با ناله بلند هنگام خواب مشخص می شود. ما در این مقاله درباره ناله شبانه چیست و درمان ناله شبانه را به طور کامل و جامع توضیح خواهیم داد.
ناله شبانه اغلب اعضای خانواده یا شرکای خواب را آزار می دهد. اگرچه علل کاتاترنیا نامشخص است، نظریه ها شامل نورون های ناکارآمدی است که بر تنفس و ساختارهای کوچک راه هوایی تأثیر می گذارد.
درمان ناله شبانه میتواند شامل درمان CPAP، دستگاههای دهانی و جراحیهای برداشتن لوزه باشد. برای آگاهی بیشتر درباره دستگاه CPAP کلیک کنید.
ناله شبانه چیست؟
ناله شبانه چیست؟ ناله شبانه که کاتاترنیا نیز نامیده می شود، یک اختلال خواب نادر است که باعث می شود در هنگام بازدم به طور غیر ارادی و با صدای بلند ناله کنید. این ناله کردن تقریبا هر شب اتفاق می افتد و ممکن است خودتان متوجه آن نشوید. این سر و صدای بلند ممکن است شریک خواب یا دیگران را آزار دهد.
تعداد دقیق افرادی که دچار کاتاترنیا هستند مشخص نیست. محققان گزارش دادهاند که بین 0.17% تا 0.4% از افرادی که مشکلات خواب دارند با این اختلال غیرمعمول مواجه میشوند. از آنجایی که ناله کردن شبانه بسیار نادر است، محققان هنوز در حال بررسی علل و بهترین روشهای درمان اختلال خواب هستند.
ناله کردن شبانه (کاتاترنیا) چیست؟
ناله کردن شبانه یک اختلال تنفسی مرتبط با خواب است. سایر اختلالات شایع تنفسی مرتبط با خواب شامل آپنه خواب و خرخر می باشد. کاتاترنیا به دلیل شباهت الگوهای مطالعه خواب، گاهی اوقات به اشتباه به عنوان آپنه خواب مرکزی تشخیص داده می شود. برای احساس خفگی در خواب کلیک کنید.
همچنین، برخلاف خرخر معمولی که از گلو نشأت می گیرد، صدای ناله یا مویه در کاتاترنیا از حنجره (گلوگاه) ساطع می شود.
صداهای ناله یا مویه ناشی از کاتاترنیا معمولا بین دو تا ۴۹ ثانیه طول می کشد. این ناله ها عمدتا در طول خواب رخ می دهد.
پیش از این، کاتاترنیا توسط طبقه بندی بین المللی اختلالات خواب به عنوان یک پاراسومنی طبقه بندی می شد. پاراسومنی ها رفتارهای غیرمعمول یا ناخوشایندی هستند که هنگام به خواب رفتن، در طول خواب یا بیدار شدن رخ می دهند. برخلاف پاراسومنیِ “صحبت کردن در خواب”، کاتاترنیا شامل صحبت کردن یا هذیان گویی در خواب نمی شود.
کارشناسان اشاره کرده اند که کاتاترنیا ویژگی هایی از هر دو اختلال تنفسی مرتبط با خواب و پاراسومنی ها را دارد. صرف نظر از طبقه بندی آن، کاتاترنیا اختلالی مجزا از سایر پاراسومنی ها و اختلالات تنفسی مرتبط با خواب است.
علائم ناله کردن شبانه
علائم اصلی کاتاترنیا ناله کردن یا مویه کردن تقریبا هر شب در طول خواب است که فرد از ایجاد آن بی خبر است. این صدا اغلب یکنواخت است و ممکن است غمگین، افسرده یا حتی با ماهیت جنسی تلقی شود. ناله کردن هنگام بازدم (بیرون دادن هوا) اتفاق می افتد و با دم (عوضه کردن هوا) قطع می شود.
هر دو بزرگسال و کودک می توانند دچار کاتاترنیا شوند. معمولا، اعضای خانواده یا همخوابه توسط این صدا آزار می بینند که باعث می شود فرد مبتلا به ناله کردن شبانه به دنبال درمان باشد.
با توجه به تعداد کم موارد مطالعه شده، درک متخصصان از علائم مرتبط با این اختلال محدود است. در برخی مطالعات موردی، ترکیبی از علائم زیر همراه با ناله کردن شبانه مشاهده شده است:
خرخر
خشکی دهان
تنفس دهانی
اختلال خواب
خستگی
گیجی صبحگاهی
سردرد صبحگاهی
مشکل در تمرکز
علل ناله کردن شبانه
علت دقیق ناله کردن شبانه نامشخص است. برخی از متخصصان فرض می کنند که این اختلال با عملکرد نادرست نورون های مرکز تنفسی در مغز مرتبط است. اگر این نورون ها عملکرد درستی نداشته باشند، می توانند باعث بازدم های طولانی شوند .
از دیگر ویژگی های مشترک در افراد مبتلا به کاتاترنیا می توان به موارد زیر اشاره کرد:
آرواره های کوچک
مجاری تنفسی فوقانی کوچک
تنفسی که حتی با تلاش بیشتر برای نفس کشیدن، همچنان ثابت باقی می ماند. این حالت، محدودیت جریان دم (inspiratory flow limitation) نامیده می شود و اغلب نشانه ای از اختلال تنفسی مرتبط با خواب است.
همچنین، ممکن است ژنتیک نقشی در بروز کاتاترنیا داشته باشد. یک مطالعه کوچک بر روی افراد مبتلا به کاتاترنیا نشان داد که تقریباً 15 درصد از شرکت کنندگان سابقه خانوادگی ابتلا به این اختلال را داشتند.
عوامل خطر برای ناله کردن شبانه (کاتاترنیا)
به طور کلی، عوامل خطر برای پاراسومنی ها که شامل ناله کردن شبانه می شود، عبارتند از:
سابقه خانوادگی پاراسومنی ها
سایر اختلالات خواب (مانند آپنه خواب انسدادی و سندرم پای بیقرار)
اختلالات روانی
کمبود خواب
مصرف داروهای آرام بخش
تشخیص ناله کردن شبانه (کاتاترنیا) چگونه صورت می گیرد؟
پزشکان بر اساس علائم شما ممکن است به تشخیص کاتاترنیا برسند. یک پلی سومنوگرافی (یا مطالعه خواب) می تواند سایر مشکلات تنفسی یا اختلالات خواب را رد کند. برای بهترین کلینیک تست خواب کلیک کنید.
مطالعه خواب در حین خواب، عملکردهای مختلف بدن را اندازه گیری می کند، از جمله:
جریان هوا
سطح اکسیژن خون
وضعیت بدن
امواج مغزی (EEG)
تنفس
فعالیت الکتریکی عضلات
حرکات چشم
ضربان قلب
شما می توانید یک مطالعه خواب را در یک مرکز خواب یا در خانه انجام دهید. در صورتی که مشکلات سلامتی دیگری مانند بیماری قلبی یا ریوی یا اختلالات خواب نداشته باشید، ممکن است بتوانید از تست خانگی استفاده کنید. برای بهترین دکتر خروپف در تهران کلیک کنید.
در غیر این صورت، شما حدود دو ساعت قبل از زمان معمول خواب خود به مرکز خواب مراجعه خواهید کرد و باید از شما تست خواب گرفته شود. پزشک وسایلی شبیه الکترود را در نزدیکی پلک ها، چانه و پوست سر شما متصل می کند. این الکترودها کارکردهای بدن شما را اندازه گیری می کنند.
همچنین ممکن است از مانیتورها و دوربین های دیگری برای ضبط هر گونه صدا و حرکتی که هنگام خواب انجام می دهید، استفاده شود.
پیشگیری از ناله کردن شبانه (کاتاترنیا)
تحقیقات کمی در مورد امکان پیشگیری از ناله کردن شبانه (کاتاترنیا) وجود دارد. برخی شواهد نشان می دهد که داروهای خواب مانند Ambien (زولپیدم) و Lunesta (ازوپیکلون) ممکن است از بروز کاتاترنیا جلوگیری کنند. با این حال، تحقیقات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است.
این داروها نیاز به نسخه پزشک دارند.
داروهای خواب را فقط طبق دستور پزشک مصرف کنید.
در صورت بروز عوارض جانبی مانند گیجی و سرگیجه با پزشک خود مشورت کنید.
توجه داشته باشید که در حال حاضر هیچ روش قطعی برای پیشگیری از کاتاترنیا وجود ندارد. با این حال، رعایت بهداشت خواب و داشتن خواب کافی ممکن است به طور کلی به بهبود کیفیت خواب شما کمک کند.
عوارض ناله کردن شبانه (کاتاترنیا)
به طور کلی، کاتاترنیا معمولا عوارض خاصی ایجاد نمی کند. با این حال، به نظر می رسد افراد مبتلا به کاتاترنیا بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به سایر شرایط سلامتی قرار دارند.
در بررسی منتشر شده در سال ۲۰24، محققان به برخی از شایع ترین شرایط مرتبط با کاتاترنیا اشاره کردند، مانند:
اضطراب و افسردگی: نزدیک به ۴۵ درصد از افراد گزارش کردند که دچار اضطراب و افسردگی هستند. افراد مبتلا به کاتاترنیا ممکن است در مورد اینکه آیا صدای ناله کردن آنها باعث آزار شریک خوابشان می شود، استرس داشته باشند. تاثیر اضطراب بر خواب را در این مطلب دنبال کنید.
اضطراب ممکن است منجر به احساس نگرانی یا ترس و وحشت شود.
افسردگی، احساس مداوم غم و اندوه است.
خستگی: حدود ۷۷ درصد از افراد احساس خستگی را گزارش کردند. افراد مبتلا به کاتاترنیا ممکن است با احساس سرح نشدن از خواب بیدار شوند که منجر به خستگی مفرط می شود.
بی خوابی: بی خوابی در حدود ۴۵ درصد از افراد رخ می دهد. افراد مبتلا به بی خوابی در به خواب رفتن یا ماندن در خواب مشکل دارند. بی خوابی اغلب باعث کیفیت پایین خواب می شود.
نیکتوریا (تکرر ادرار شبانه): بیش از نیمی از افراد از نيكتوریا یا نیاز مکرر به ادرار کردن در شب خبر دادند.
سایر پاراسومنی ها: حدود ۵۷ درصد از افراد گفتند که پاراسومنی های دیگری مانند صحبت کردن در خواب، راه رفتن در خواب و دندان قروچه در خواب را تجربه می کنند.
درمان های ناله کردن شبانه
برای کاهش یا رفع کامل ناله کردن شبانه، تعدادی درمان موفقیت آمیز وجود دارد. این درمان ها از استفاده از وسایل پزشکی تا جراحی را شامل می شود. افراد مبتلا به کاتاترنیا اغلب برای رفع علائم این اختلال از ترکیبی از درمان ها استفاده می کنند. برای مطالعه بیشتر درباره درمان های خانگی خروپف کلیک کنید.
کاتاترنیا یک اختلال بی ضرر است و اکثر افراد مبتلا به این اختلال خواب راحتی را تجربه می کنند. با این حال، صداهای ناله کردن و مویه کردن ممکن است افرادی که با فرد مبتلا به کاتاترنیا همخواب هستند را آزار دهد. اگر کاتاترنیا بر کیفیت خواب شما یا همخوابه تان تأثیر می گذارد، می توانید اقداماتی انجام دهید.
دکتر زاغى می گوید: “می دانیم که این صدا آزاردهنده است، اما دقیقا مطمئن نیستیم که چگونه آن را درمان کنیم. حدس هایی داریم که ممکن است به نوعی استرس مرتبط باشد، چیزی شبیه به درمان یا تمرینات تنفس عمیق که شاید کمک کننده باشند، اما نمی توانیم خیلی روی آن مانور دهیم، چون صادقانه بگویم، نمی دانیم.”
تحقیقات نشان داده است که دستگاه های CPAP به درمان کاتاترنیا کمک می کنند. به طور معمول، دستگاه های CPAP اختلالات تنفسی مرتبط با خواب مانند آپنه خواب انسدادی را درمان می کنند. دستگاه های CPAP با استفاده از فشار هوای ملایم، مجاری تنفسی را باز نگه می دارند.
مطالعه موردی منتشر شده در سال ۲۰۲4 نشان داد که دستگاه CPAP به کنترل تعداد دفعات بروز کاتاترنیا کمک می کند. این دستگاه حتی در تنظیمات فشار پایین نیز موثر بود.
از شریک خواب خود بخواهید برای کم کردن صدا از گوش گیر استفاده کند یا از دستگاه نویز سفید استفاده کنید. همچنین می توانید خوابیدن در اتاقی جداگانه از دیگران را در نظر بگیرید تا با احساس سرحی و شادابی به استقبال شریک خواب خود بروید. ما در زیر درمان ناله شبانه را توضیح خواهیم داد:
1. درمان با فشار هوای مداوم مثبت (CPAP)
دستگاه CPAP یکی از روشهای رایج درمان برای افرادی است که از آپنه خواب انسدادی رنج می برند. این دستگاه پزشکی، با استفاده از یک ماسک که هنگام خواب بر روی صورت قرار می گیرد، هوای تحت فشار را به مجاری تنفسی وارد می کند. این نوع درمان تضمین می کند که نای در طول خواب باز بماند و از انسداد مجرای تنفسی جلوگیری می کند.
تحقیقات کوچک نشان داده است که CPAP درمانی موثر برای افراد مبتلا به ناله کردن شبانه است. همچنین، استفاده از CPAP در این موارد باعث بهبود هوشیاری در طول روز نیز می شود.
2. ابزارهای دهانی
ابزارهای دهانی که برای درمان خرخر و آپنه خواب انسدادی استفاده می شوند، همچنین می توانند برای درمان کاتاترنیا موثر باشند. این ابزارها شبیه محافظ دهانی بوده و تنها در هنگام خواب استفاده می شوند. هدف از استفاده این ابزارها باز نگه داشتن مجرای تنفسی فوقانی است.
3. لوزه برداری و آدنوئید برداری
برداشتن لوزه ها (تونسيلکتومی) یا برداشتن همزمان لوزه ها و آدنوئید (آدنوتونسیلکتومی) روش دیگری برای درمان ناله کردن شبانه است. چندین مطالعه موردی نشان داده اند که این جراحی ها علائم ناله کردن شبانه را کاهش می دهند. محققان خاطرنشان می کنند که این درمان به ویژه در صورتی که از وسیله ای مانند دستگاه CPAP یا ابزار دهانی نیز به طور همزمان استفاده شود، بسیار موثر است. برای بهترین و قوی ترین قرص خواب کلیک کنید.
چه زمانی برای ناله های شبانه باید به پزشک مراجعه کنید؟
اغلب، افراد مبتلا به ناله کردن شبانه از وجود این اختلال در خود بی خبرند. در عوض، ممکن است یکی از اعضای خانواده یا همخوابه آن ها را از صداهایی که در خواب تولید می کنند، مطلع کند. در صورت ایجاد صداهایی در شب که برای اطرافیان آزاردهنده است یا اگر علائم دیگری مانند اختلال خواب و خستگی را تجربه می کنید، با پزشک خود تماس بگیرید.
در صورت امکان، علائم و مشاهدات خود را از صداهای ناله کردن ثبت کنید. این یادداشت ها می تواند به پزشک شما تصویری واضح تر از تجربیات تان ارائه دهد. سپس پزشک می تواند سایر اختلالات مشابه خواب، مانند صحبت کردن در خواب و خرخر را رد کند.
تشخیص کاتاترنیا معمولا با استفاده از پلی سومنوگرافی (polysomnography) یا تست خواب انجام می شود. اگر دچار ناله کردن شبانه هستید، تست خواب شما ممکن است اختلالات تنفسی غیرعادی و محدودیت جریان هوا را نشان دهد.
پزشک شما همچنین ممکن است معاینه فیزیکی سر، گردن، فک و لوزه ها را برای شناسایی نشانه های احتمالی مرتبط با ناله کردن شبانه انجام دهد. راه های برای خواب بهتر کدام است؟
نکاتی برای خواب بهتر برای شما و همسرتان
برای داشتن خوابی بهتر به طور کلی، بهداشت خواب خود را رعایت کنید. بهداشت خواب مناسب شامل موارد زیر می شود:
رعایت برنامه خواب و بیداری منظم، حتی در آخر هفته ها
ایجاد محیطی آرام برای خواب که نور و صدا در آن به حداقل برسد
انجام فعالیت های آرامش بخش قبل از خواب، مانند حمام کردن یا کتاب خواندن
ورزش در طول روز
خودداری از مصرف کافئین در بعد از ظهر و عصر
محدود کردن مصرف الکل
خودداری از استفاده از وسایل الکترونیکی در چند ساعت قبل از خواب
اگر دچار ناله کردن شبانه هستید، درمان هایی مانند درمان CPAP یا جراحی ممکن است بتواند علائم شما را از بین ببرد. از طرف دیگر، اگر ناله کردن فقط باعث ایجاد مزاحمت جزئی برای شریک خواب یا خانواده شما می شود، به تهیه لوازم جانبی کاهش دهنده صدا فکر کنید.
به عنوان مثال، یک دستگاه نویز سفید [white noise machine] می تواند صدای ناله را بپوشاند. همچنین، شریک خواب شما می تواند از گوش گیر یا هدفون های حذف کننده صدا استفاده کند.